1 |
ungestümun·ge·stüm, un·ge·stü·mer, am un·ge·stüms·ten | , , | , , | [1] ohne Zurückhaltung, äußerst temperamentvoll, stürmisch | [2] wild, unbändig | mittelhochdeutsch „ungestüeme“, althochdeutsch „ [..]
|
2 |
ungestümNo definitions found for specified word.
|
<< dazusagen | abwehren >> |